Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Γ. Κατρούγκαλος: Έχουμε ανάγκη από ένα νέο Σύνταγμα




Δημοκρατία σε κρίση (με αφορμή το εύρημα μέτρησης ότι 30% "νοσταλγούν" τη Χούντα)

Του Γιώργου Κατρούγκαλου


Η δημοσκόπηση της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας για τη στάση μας απέναντι στην δικτατορία έδειξε ότι η Δημοκρατία κινδυνεύει σοβαρότερα από ότι νομίζαμε, γιατί ένα μεγάλο τμήμα του λαού δεν έχει πλέον διάθεση να την υπερασπίσει. Απορεί κανείς για αυτό;


Όταν το πρωτόγονο σύνθημα (σσ. να καεί, να καεί...;) ακούστηκε στην...
«πάνω πλατεία» το 2011, διάφορες «παρθένες» της δημοσιογραφίας και της πολιτικής έτρεξαν κροκοδείλια δάκρυα, για την ύβρη κατά του κοινοβουλευτισμού και το αυγό του φιδιού που επωαζόταν από τους διαδηλωτές. Είναι σαν οι τροχονόμοι να φέρνουν την κίνηση, οι ομπρέλες να προκαλούν βροχή. Το σύνθημα αυτό, όπως και τα γιαουρτώματα και τα γιουχαΐσματα των πολιτικών, δεν ήταν οι αιτίες της κρίσης αλλά τα συμπτώματα της. Τίποτα πιο εύλογο από την ενστικτώδη αγανάκτηση απέναντι στην ολοφάνερη αποτυχία, τις αμαρτίες και την έπαρση του πολιτικού συστήματος. Είναι, βεβαίως, αλήθεια ότι παρόμοιες στάσεις, όταν δεν εξορθολογίζονται, μπορεί να εκτραπούν και να καταλήξουν σε αμφισβήτηση των ίδιων των θεσμών και όχι απλώς των φορέων τους.

Από την άλλη μεριά, όμως, την εντύπωση ότι η δημοκρατία μας εκπορνεύθηκε από το πολιτικό σύστημα στους δανειστές της, την έχει και εκείνη η μερίδα των στελεχών του που έχει συνείδηση του εγκλήματος: «Ήμασταν σαν τις πόρνες µετά την πρώτη τους φορά» (sic!), εκμυστηρευόταν ινκόγκνιτο στο Bήμα της 16-10-2011 «κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης» του ΠΑΣΟΚ, περιγράφοντας το χρονικό της υποταγής της χώρας στο πρώτο μνημόνιο.

Αυτό που υπονομεύει, σε τελική ανάλυση, τον κοινοβουλευτισμό, είναι το νεκροζώντανο πολιτικό σύστημα, όπως εκφράζεται κυρίως από τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα και τις οικονομικές ελίτ με τις οποίες διαπλέκονται. Και τον υπονομεύει διπλά: αφενός με τις πολιτικές διάλυσης της χώρας που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν και αφετέρου με την ατιμωρησία, πολιτική και ποινική όσων συνέργησαν σε αυτή. Τα μνημόνια αποτελούν τη χαριστική βολή, τόσο γιατί είναι οικονομικά ατελέσφορα και κοινωνικά διαλυτικά, όσο και γιατί η εφαρμογή τους προϋποθέτει την αδρανοποίηση των κύριων δημοκρατικών θεσμών: πράξεις νομοθετικού περιεχομένου αντί για νόμους που συζητούνται και αποφασίζονται ελεύθερα στη βουλή, άτυπες συμφωνίες των τριών αρχηγών αντί για συλλογική λειτουργία του υπουργικού συμβουλίου, αδράνεια του Προέδρου της Δημοκρατίας ως προς την άσκηση των ρυθμιστικών του αρμοδιοτήτων.

Οι λύκοι της Χρυσής Αυγής στην αναμπουμπούλα αυτή χαίρονται, αλλά δεν είναι αυτοί που παράγουν την κρίση. Απλώς την εκμεταλλεύονται. Καπηλεύονται την αγανάκτηση του παραζαλισμένου και απελπισμένου πολίτη για να τη στρέψουν, τελικά, σε ατραπούς ακίνδυνες για το πολιτικό σύστημα: εναντίον του μετανάστη, του διαφορετικού. Εμφανίζονται έτσι ως αντισυστημική δύναμη, ενώ στην πράξη αποτελούν την τελευταία εφεδρεία του παλαιοκομματικού κατεστημένου, την τελική γραμμή άμυνας για να αποφευχθεί μια ανατροπή σε προοδευτική κατεύθυνση. Αυτοί θα είναι, με άλλα λόγια, το ύστατο ανάχωμα έναντι της αριστεράς.

Είναι η Χρυσή Αυγή, άρα, ο βασικός εχθρός της δημοκρατίας σήμερα; Και όμως όχι. Φυσικά το νεοφασιστικό κόμμα συνιστά την πιο απόλυτη άρνηση του κοινοβουλευτισμού και της φιλελεύθερης συνταγματικής τάξης. Αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της πολιτείας, όχι όμως γενεσιουργό αιτία της κρίσης. Από αυτή την άποψη, ακόμη μεγαλύτερος εχθρός της δημοκρατίας είναι ο παλαιοκομματισμός, κυρίως τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, γιατί κάθε μέρα παραμονής τους στην εξουσία ενισχύει τα φαινόμενα διάλυσης και απονομιμοποίησης τόσο του κοινοβουλευτισμού, όσο και της εμπιστοσύνης στο σύνταγμα και τους θεσμούς.

Θα πρέπει να μπουν λοιπόν στην ανεργία, για να έχει μια ελπίδα ο τόπος. Αυτό αποτελεί αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη για μια δημοκρατική ανόρθωση. Το μόνο φάρμακο για τις ασθένειες της δημοκρατίας είναι περισσότερη δημοκρατία, ιδίως η ενίσχυση της φωνής του πολίτη με αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς. Για αυτό το λόγο έχουμε ανάγκη και από ένα νέο Σύνταγμα.




από opinion24

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Σ. Καργάκος: Οι γερμανικές εκτελέσεις




Του Σαράντου Καργάκου
Ιστορικού – Συγγραφέως

Απέφευγα για λόγους προσωπικής ευαισθησίας (έχουμε κι εμείς βέβαια τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα μας!) ν’ αναφερθώ στο περιβόητο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Ήμουν εξήμισυ ετών όταν ανήμερα σχεδόν του Αγίου Νικολάου του 1943 οι Γερμανοί πηγαίνανε για σκοτωμό τ’ αδέρφια του πατέρα μου. Η μάνα μου λέει πως με κρατούσε από το χέρι. Πέρασε το αυτοκίνητο με τους μελλοθάνατους από μπροστά μας, ο μικρός θείος μου που ήταν δεν ήταν 30 ετών, σήκωσε το χέρι και μας χαιρέτισε μ’ ένα πικρό χαμόγελο.

Χούντα… 2013



του Θύμιου Καλαμούκη


Τα μέλη της κυβέρνησης δεν είναι συνταγματάρχες, ταξίαρχοι και πολύ περισσότερο στρατηγοί. Είναι στην κυβέρνηση μετά από εκλογές και όχι μετά από την κάθοδο των τανκς. Έχουμε κόμματα, εφημερίδες. Έχουμε τις βασικές ελευθερίες, λόγου, έκφρασης, συνάθροισης (αν και αυτό συζητείται…). Η χώρα δεν είναι απομονωμένη. Δεν έχουμε Μακρόνησο. Για την ακρίβεια την έχουμε, αλλά άδεια… Δεν έχουμε ΕΑΤ-ΕΣΑ. Η τηλεόραση είναι έγχρωμη και το σήμα του έθνους δεν είναι ένα πουλί.

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Νόαμ Τσόμσκι: "Με δέκα τεχνικές ελέγχουν το μυαλό"




Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

Τα ΟΧΙ σημάδεψαν την πορεία των Ελλήνων!



Της ΕΛΕΝΗΣ ΣΙΑΣΗ, Φιλολόγου

«Όπως έχει αποδείξει η Ελληνική ιστορία, η ανάταση ενός έθνους επέρχεται μέσα από την αντίσταση η οποία προϋποθέτει γενναιοψυχία και εσωτερική ελευθερία, κατακτώντας έτσι την πλήρη ευδαιμονία. Παίρνοντας, λοιπόν, αφορμή από τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου του 1940, θεώρησα σκόπιμο να κάνω μια σύντομη αναφορά στα ΟΧΙ που σημάδεψαν τη διαδρομή της χώρας».

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στην Ευρώπη…




Μιλώντας στην δημόσια γερμανική τηλεόραση η κ. Μέρκελ ζήτησε και πάλι μόνο δημοσιονομική ένωση και είπε το εξής καταπληκτικό: «Οφείλουμε βήμα-βήμα να αφήσουμε εξουσίες στην Ευρώπη». Δηλαδή ζητάει από τα υπόλοιπα κράτη να παραδώσουν τις εξουσίες τους σε μια δημοσιονομική ένωση την οποία θα ελέγχει η Γερμανία. Μάλιστα πρόσθεσε χωρίς περιστροφές: «Δεν πρέπει να παραμείνουμε ανενεργοί διότι η μία ή η άλλη χώρα δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν». Δηλαδή στη ουσία προανήγγειλε την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, εγκαταλείποντας έτσι στην τύχη τους τις χώρες του Νότου που έχουν πρόβλημα. Αυτό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου εναντίον της ίδιας της ΕΕ.

Reuters: Η ΕΕ ζήτησε να κλείσει η Αγροτική Τράπεζα!




Η Κομισιόν πιέζει την Ελλάδα για το σταδιακό κλείσιμο συγκεκριμένων τραπεζών, συμπεριλαμβανόμενης και της πέμπτης μεγαλύτερης τράπεζας, της ATEbank, επισημαίνουν πηγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters.